Beşiktaş The Ritz-Carlton Otel de, üniversiteden arkadaşımın abisinin düğünündeyim. Arkadaşımı mezun olduğumuzdan bu yana görmemiştim.Yani tam 4 yıl olmuştu görmeyeli. Onu çok özlemişim gerçekten düğün bahane biz hasret giderdik. Düğünden sonra da bol bol birlikte zaman geçirdik.
İkimizin de ağzı kulaklarında. Hem yıllar sonra görüşmenin hem de düğünün eğlencesi yüzlerimize yansımıştı. Eğlence bununla sınırlı değil tabii ki...
Gelin hanım İskoç olduğu için düğüne İskoç kıyafetleriyle gelenler de olmuştu. O gece en az Türk misafirlerin sayısı kadar Londra dan gelen İskoç misafirler de vardı. Tabii ki bu fırsatı değerlendirip hemen herkesle tanışıp İngilizcemizi konuşup geliştirmeye başladım. Zira İngilizce yi unutup gideceğim. Onun için otobüsde, vapurda, yolda fırsatını bulduğum yabancılarla hemen konuşmaya çalışıyoruz eşimle. Yol soranlara yol gösteriyoruz. Hatta gitmek istedikleri yerlere onları götürüyoruz.Hatta eve davet ettiğimiz turistler bile oluyor. Bunlardan Güney Kore den gelen bir kızı evimizde bir gece misafir bile ettik. Çok değişik bir maceraydı gerçekten. Bayağı bir oturduk konuştuk. Kız ateistmiş. Eşim bir ara bana '' namaz filan kılalım da yanında biraz müslümanlığı yayalım bari'' dedi. Ama kız inançları hakkında konuşmak istemedi. Neyse iyi birine benziyordu. Sabah erkenden kalkıp bize teşekkürlerini sunan bir mektup yazmış. İlk defa yabancı birinin evinde kaldığını yazmış. Onu yolcu ederken de ağlaması beni bitirdi zaten. ... Neyse ya buraya nerden geldik bilmiyorum... konu konuyu açtı. Ama yeri gelmişken onun fotolarını da paylaşayım hemen.. Fotoğrafın çekildiği sene 2010 bu arada..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder